I tak choćby popatrzmy na dzień dzisiejszy- cała Szkoła a szczególnie chłopcy żyli międzyklasowymi zawodami w piłkę nożną. Wynik? Nieważne. Ważne, że była wspólna zabawa i duch mundialu wśród nie tylko zawodników, ale i wszystkich kibicujących. Na przerwach po holu przechadzała się labradorka Abi w asyście Kuby- ucznia klasy III, którego zadaniem było zadbać o nią i prowadzić na smyczy. Para wzbudzała ogólne zaciekawienie- przytulaskom i uśmiechom oraz rozmowom o milusińskich nie było końca. Wydawać by się mogło, że te przypadkowe uśmiechy i rozmowy typu- Jak się wabi?, Czy ma rodzeństwo?, Jaka to rasa?, Czy mogę pogłaskać?, Ja też mam lub miałem psa- to nic takiego. A jednak. Jednak obecność psa to tworzenie wokół aury pozytywnej energii, wsparcia i zrozumienia. To otwieranie się nie tylko na drugiego człowieka ale i na siebie. W obecności psa milkną spory, cichną krzyki, rozpada się mur niezrozumienia. Ludzie są dla siebie milsi, więcej potrafią wybaczyć. Psia wierność i bezgraniczne oddanie oraz ufność w dobro człowieka wyzwala, w Nas ludziach, pokłady pozytywnych uczuć i emocji. Pies daje poczucie sprawstwa i ważności, że bez względu na to, jaki jestem, to jestem ważny – jak każdy inny. O uczuciach i stanach emocjonalnych Uczniowie już dużo wiedzą, gdyż tematyka ta jest realizowana na zajęciach i lekcjach. Nazywają emocje, uczą się je rozpoznawać, okazywać, są bardziej świadomi własnych emocji, łatwiej nawiązują relacje. Swoje stany emocjonalne wyrażają w środkach artystycznego wyrazu za pomocą np. sztuki z wykorzystaniem elementów arteterapii. Przykładem takiego działania jest koszulka motywująca Kuby z napisem:
I’m unique just like everyone else
Lidia Zielińska
